- жантық
- зат. ауыс. Жағымпаз, екіжүзді. Жағымпаз бен кей жаман ж а н т ы қ т а р д а н, Жырыңды айтып мен ылғи өшімді алам (Қаз. әдеб., 23. 01. 1987, 12).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
жантық — сын. Түзу емес, қисық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жантығы ішіне түсу — (Гур., Бақс.) ыстығы ішіне түсу. Е, байғұс, ж а н т ы ғ ы і ш і н е т ү с і п кеткен екен (Гур., Бақс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жантық — (Қарақ.) жәндік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жантықтық — зат. Біреуді біреуге атыстырғыштық, шағыстырғыштық; жымысқылық. – Қойыңызшы осы ж а н т ы қ т ы ғ ы ң ы з д ы. Біреуді мақтап, біреуді даттағаннан мәртебеңіз биіктей қоймас (М. Мәжитов, Аманғали, 28) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі